Rozdział 8

 Tydzień później

- Mamo!

- Tak Ross? - spytała troskliwie Stormie - blondyn podszedł do niej i przytulił się.

- A co jeśli Kate jest w ciąży?

- Nic- odparła tak obojętnie, że Ross zaczął się obawiać.

- Mamo jak to nic? Ja... ja się boje.

- Będziesz mógł się bać dopiero jak lekarz to potwierdzi. Jak na razie cieście się sobą. Blondyn był pełen podziwu dla swojej mamy. Nawet w ekstremalnych sytuacjach potrafiła utrzymać spokój. A może ta sytuacja przeraża tylko jego? W końcu mama wychowała ich czwórkę, i to nawet całkiem dobrze. Przyjrzał się braciom. Siedzieli obok niego na kanapie zajęci własnymi sprawami.. Wszyscy tacy uporządkowani, a on? Nawet nie pomyślał i wpadł. Jeszcze w tak młodym wieku.

 Stormie z niezadowoleniem patrzyła na swoje dzieci Ross, Rydel i Rocky siedzieli na kanapie i pisali sms. Blondyn do Kate i Rocky do Rikera a Delly do Ellingtona.- Odklejcie się kiedyś od tych telefonów?

- No dobrze mamo- powiedział Rocky, schował telefon do kieszeni i... poszedł po laptopa. Stormie tylko westchnęła i usiadła w kuchni przy gorącym kubku z kawą. Obok niej usiadł Mark. Nagle z salonu było słychać krzyki

- Zamknijcie się Kate dzwoni!

- Jezu uspokój się...

- Cicho! Tak kochanie... yhym.- nagle blondyn wytrzeszczył oczy. Wszyscy włącznie z rodzicami podeszli bliżej żeby się dowiedzieć.

- Jak to poszłaś beze mnie?... O matko boska... serio? Dobra, yhym przyjść do ciebie? Ok to czekamy- powiedział blondyn z bananem na twarzy i z ulgą odłożył telefon.

- O czym mam powiedzieć? - zdziwiła się szatynka.

- Jak to o czym? - spytał Ross i pokazał na brzuch..

- Aaa. Bo ja... nie jestem w ciąży. Fałszywy alarm. Po prostu spóźnił mi się okres - powiedziała a wszyscy nie wiadomo dlaczego odetchnęli z ulgą.

- Ojj Rossy coś mało się starasz nawet dziecka porządnie nie umiesz zrobić - zaśmiał się Riker, ale szybko spoważniał gdy ujrzał poważną minę swojej mamy i buraczane policzki Rossa.

- Rikuś ty już lepiej nie dyskutuj w sprawach na których się nie znasz - zgasiła go jego mama. Najstarszy spalił buraka równie szybko, jak jego brat, co wywołało śmiech wśród wszystkich zebranych na przytulnej, aczkolwiek ciasnej kanapie.

Wszyscy siedzieli na podłodze a Rocky i Ryland starali się po podłodze. Starszy krzyczał na całe gardło

- Pilot jest mój! Pilot jest mój! Nie oddam go bez walki kmiocie! - w tym momencie Riker szybko wstał i zabrał szatynowi pilota. Chłopak złapał blondyna za nogę i próbował się pociągnąć do pozycji siedzącej.

-Rocky ty zboku! Gdzie ty trzymasz te ręce? - krzyknął oburzony najstarszy. Dziewczyny wybuchały śmiechem.

- Tak, widać ze Rocky się z tobą zadaje- powiedziała Rydel

- Ojj mam się do ciebie przejść- spytał z drugiego końca kanapy.

- A co ty mi niby możesz zrobić? - spytała zadziornie blondynka

- To - Ell wziął blondynkę na ręce i wrzucił do basenu przed ich domem. Wbiegł szybko do salonu i powiedział

- Ja się ulatniam zanim wasza siostra mnie zabije. Pa- i zniknął z prędkością światła. Za chwilę do salonu przyczłapała mokra Rydel

- Ellington Lee Ratliff. Zabiję -syknęła z mina seryjnego mordercy. Mokre kosmyki spadały jej na twarz. Wyglądała jak Samara Morgan, tylko taka blond.

- Nie ma go tutaj- wyszczerzył się Ross i zaraz oberwał poduszką. Blondynka poszła do pokoju, zostawiając za sobą mokre ślady. Kate podeszła do Rikera zabrała mu pilota i powiedziała

- Dzisiaj nic nie oglądamy. Ruszać dupeczki idziemy na plażę.- po pokoju rozległ się pomruk niezadowolenia.

- Delly kochanie idziemy na plażę, i tak jesteś morka to może przejdziesz się z nami?

- Oczywiście że idę- krzyknęła blondynka wychylając się za barierkę schodów.

- Nie Delly nie! I ty Ross przeciwko mnie. - błagał Ellington gdy zdał sobie sprawę że przymusową kąpiel w oceanie go nie ominie.

- Aaa - krzyk szatyna poniósł się echem. Szatyn otrząsnął włosy z wody. I poprawił grzywkę.

- Jak i ja to i ty - powiedział i wrzucił Izzy. Dziewczyna zaczęła się śmiać ale po chwili zanurzyła się w wodzie. Chwile potem dziewczyna pojawiała się i znikają pod powierzchnią wody. Przerażony chłopak podpłynął do niej. Izzy wynurzyła się i zaczęła wybuchła śmiechem.

- No wiesz co !  Ładnie tak straszyć ludzi? - spytał Ell z obrażona miną. Dziewczyna wyszła z wody i położyła się na ręczniku. Słońce delikatnie muskało jej skórę. Izzy z zadowoleniem rozluźniła mięśnie. Nagle obok niej położył się Ross zostawiając na jej plecach słone kropelki. Dziewczynę przeszedł przyjemny dreszcz. Blondyn delikatnie przejechał poduszkami palców po jej wrażliwej skórze strącając z niej kropelki. Dziewczyna odwróciła się na plecy i oparła głowę na udać blondyna. Ross przeczesywał miedziane włosy, uśmiechając się delikatnie. Chłopak z wyraźnym zadowoleniem zaczął kreślić kółka na jej brzuchu nie przerywając rozmowy. Siedzącego nieopodal szatyna coś ukuło. Nie do końca rozumiał co. Wiedział jednak że to co robi Ross nie jest tylko przyjacielskim gestem. Czy ja coś robię źle? Widzę że ich łączy coś więcej- pomyślał zasmucony. Wstał i usiadł obok Rikera, plecami do pary przyjaciół. Tak Ell zdecydowanie nie mógł na to patrzeć.

~Izzy~

- Co to miało być? - spytał oburzony Ellington, który w końcu się do mnie odezwał.

- Ale o co ci chodzi?- spytałam niepewnie.

- Jak to o co?! Tulisz się z Rossem i myślisz że przejdę obok tego obojętnie? - w jego oczach ujrzałam gniew.

- Czy ty jesteś o to zazdrosny?

- Szczerze? Tak. Kocham cię i nie mogę patrzeć jak Ross... agh! Szkoda gadać ty i tak nie zrozumiesz

- Właśnie że zrozumie, a myślisz że ją nie toleruje twoich zachowań w stosunku do Rydel - syknęłam. Szatyn urwał w pół słowa i oblał się delikatnym rumieńcem

- Mimo wszystko nie mogę patrzeć bezczynnie jak tulisz się do niego. Zawsze czułem się gorszy w cieniu chłopaków, zwłaszcza Rossa. - powiedział i odszedł.

- Ell ! - krzyknęłam. Szatyn tylko odwrócił się i posłał mi smutne spojrzenie, lecz się nie zatrzymał. Odwróciłam się i zacisnęłam powieki. Nie mogę płakać. Nie teraz. Usiadłam na schodach przed wejściem i bezmyślnie patrzyłam się przed siebie.

- Masz zamiar tak siedzieć? - spytał znajomy głos a ja podniosłam wzrok. Przede mną stał Riker.

- Tak - odpowiedziałam sucho. Nie miałam ochoty z nikim rozmawiać, zwłaszcza że on tak przypominał mi Rossa, główny powód kłótni.

- Widzę że coś się stało- usiadł obok mnie i objął ramieniem. Natychmiast je odtrąciłam.

- Zostaw mnie w spokoju- syknęłam

- Milczenie nie rozwiązuje problemów - odpowiedział patrząc mi w oczy.

- Wiem, ale nie mogę z tobą rozmawiać. Za bardzo przypominasz swojego brata.

- Czy Ross ci coś zrobił? - spytał niepewnie

- I nie i tak nie. Chcesz się dowiedzieć więcej to spytaj się reszty- powiedziałam i sięgnęłam do kieszeni po klucze. Cholerna zazdrość, niszczy wszystko co napotka na swojej drodze. Położyłam się na kanapie, byłam zmęczona całym tym zachowaniem. Obudziło mnie pukanie w okno. Niechętnie się podniosłam by sprawdzić kto to. Ross, tego mi brakowało. Podeszłam do drzwi i otworzyłam je. Nie miałam ochoty na rozmowę, ale też nie mogłam go ignorować z tylko dla mnie wiadomego powodu.

- O co poszło z Ellingtonem?- spytał wchodząc do domu.

- Nie chce o tym rozmawiać - powiedziałam i usiadłam na sofie.

- Mi możesz powiedzieć - chłopak usiadł obok mnie i delikatnie chwycił dłoń, dodając mi odwagi.

- Skoro bardzo chcesz wiedzieć to poszło o ciebie. Tak dobrze usłyszałeś. Pokłóciliśmy się z powodu naszych relacji i relacji Ella i Delly. - chłopak przetarł twarz dłonią.

- Szczerze to sam nie wiem co powiedzieć

- Ja już czasami też nie wiem - powiedziałam i położyłam mu głowę na kolanach. W tej pozycji mogłabym spędzić wieki. Boże co ja myślę, ale to takie cudowne. Ross delikatnie przeczesywał moje loki. Nawet nie wiem kiedy zasnęłam. Spało mi się dużo lepiej, gdy miałam świadomość że ktoś przy mnie jest. Nic więcej tylko obecność. 

Witam po długiej nieobecności :)  Zapraszam do czytania rozdziału a sama znów wracam w książki 

( egzaminy próbne ) Do następnego rozdziału.

Notka

Przepraszam ale z pewnych ważniejszych powodów rozdział pojawi się najszybciej w sobotę. Mam mało rozdziałów więc czas oczekiwania może sie przedłużyć.
Teraz druga sprawa. Od pewnego czasu zastanawiam sie nad tym że mój blog jest trochę gimbusiarski. Taki typowy. Momentami mam ochotę usunąć wszystko i zacząć inny w innym luźniejszym czasie. Mam nadzieję ze wy sądzicie inaczej.
Pozdrawiam Nat

Rozdział 7

Miasto nocą, coś co kocham. Ludzi praktycznie nie ma, czasami tylko jakieś ciemne typy czają się w ślepych uliczkach. Jeśli zachowujesz czujność nie powinno cię spotkać nic złego. Trzęsącą się ręką sięgnęłam po klucze, jednak klamka ustąpiła bez nich. Obawiając się najgorszego delikatnie uchyliłam drzwi. Jednak ku mojej uldze babcia oglądała telewizję, zlustrowała mnie dokładnie wzrokiem i wróciła do poprzedniego zajęcia. To było nieco dziwne, ona NIGDY nie pozostawiała mnie tak bez słowa. Gdy nie miała powodów pytała po prostu jak było lub jak się czujesz. A dzisiaj nic. Dziwne. Nieco niezdarnie weszłam po schodach zachowując pozory gracji. Zamknęłam drzwi i opadłam na łóżko.

Obudził mnie Riker a wraz z nim lekki kac. Nie ma to jak nagrać na dzwonek kumpla, którzy popiskuje twoje imię. Wzięłam do ręki telefon.

- Może to będzie trochę dziwne, ale dzięki że nie wpakowałaś Delly w żadne gówno

- Yyy ok, przynajmniej się starałam - wypaliłam jednym z najgłupszych tekstów możliwych w tej sytuacji. Cóż kac morderca nie ma serca, zwłaszcza dla logicznego myślenia.

- Coś sugerujesz? - spytał

Rozdział 6

 Na początku chcę podziękować znajomym za inspirację i niektóre teksty które tutaj zamieściłam :)

~ Narrator ~
Chłopak wbiegł do pokoju i szybko odebrał telefon.

- Ross ? - w słuchawce odezwał się niepewny kobiecy głos
- Coś się stało? - spytał chłopak
- Bo ja chyba jestem w ciąży. Proszę przyjdź. - powiedziała szybko Kate
- Ross mogę pożyczyć dzisiaj twoją koszulę?- spytał Riker przerywając mu rozmowę
- Ale jak to w ciąży Kate? Zaraz...- odsunął telefon od twarzy i powiedział do brata.- Bierz co chcesz ja teraz nie mam czasu.
- Kate jest w ciąży? - spytał zaciekawiony Riker
- No właśnie nie jestem pewien - odpowiedział Ross przeszukując szafę w poszukiwaniu spodni. Założył je i zanurkował w szafce.
- Jak to? Chyba wiesz jak się dzieci robi. - zaśmiał się z niego brat.
- Zamknij się - Ross rzucił w niego koszulką i wyszedł w pośpiechu z pokoju. Zamykając drzwi obudził śpiącego na kanapie Rocky'ego.

~Ross~
Kate! Już jestem - krzyknąłem wybiegając do jej domu. Siedziała w salonie i niepewnie na mnie patrzyła.
- Ale skąd wiesz ?
- Okres mi się spóźnia. Dokładnie nie wiem. Do lekarza pójdę w następnym tygodniu.
- Czyli w sumie jeszcze nic nie wiadomo. A co zrobimy jak to jednak prawda?- spytałem i przytuliłem ją. Czułem dreszcz niepewności, który przeszedł przez jej ciało.
- Jakoś damy radę- powiedziała Kate. Z jej oczu popłynęły łzy. Szybko je wytarłem.

One Shot

Na długi wekeend wyjeżdżam, oby był internet to może coś naskrobię i wam opublikuję, ale jak na razie nic się nie zapowiada na najbliższe 3 dni. Mam nadzieję że ten one shot wam się spodoba. Nie jest on napisany przeze mnie, ale przez znajomą, która lubi pisać różne opowiadania, ale twierdzi, że na razie ma za mało czasu żeby regularnie publikować. Twórczość Lynchowej (ochrona danych osobowych) będzie się tu zapewne pojawiać częściej. Zapraszam na jej debiutanckiego, opublikowanego łanszota ;) Uważam, że jest on dobrym wprowadzeniem do kilku spraw, które wydarzą się w rozdziale 6. Tak wyjątkowo notka dzisiaj na początku. Już nie przedłużając do napisania ;)

-Puść mnie natychmiast! Jeszcze z nią nie skończyłam! -krzyczy szatynka, próbując wyrwać się swojemu chłopakowi.

-Wsiadaj do auta! -rozkazuje jej, ale ona cały czas się szarpie, nie dając za wygraną.

-Ross pomóc ci? -pyta rozbawiony Riker, wychodząc z samochodu.

-Nie dzięki. Zaraz ją wrzucę do środka! -mówi już lekko zdenerwowany zachowaniem swojej dziewczyny. W końcu nie wytrzymuje, przerzuca ją przez ramię i idzie w stronę auta. Riker już  otworzył bratu drzwi i z radością przygląda się całej akcji.

-Ross nie! Ani mi się waż! -protestuje głośno dziewczyna, ale nic to nie dało. Wrzuca ją na tylne siedzenie i siada obok.

-Kochanie co cię napadło? -mówi spokojnie.

-Kochanie? Jak możesz do mnie tak mówić po tej akcji -oburza się Jane.

-Ej, nie ja napadłem na tą laskę jak dziki zwierz.

-Ale dałeś mi do tego powody. Czy ty naprawdę nie widzisz jak Brooke się obok ciebie kręci?

-Podobam się jej to jasne -mówi rozbawiony Ross.

-No co ty nie powiesz! Jeszcze raz a powyrywam jej te kłaki! Przysięgam!

-Ach kobiety i ich zazdrość -komentuje Riker - Gdzie was podwieźć? -pyta po chwili.

-Do Andy'ego.

Skinieniem głowy dał znać, że zrozumiał i zawozi ich w wybrane miejsce. Wysiadają z samochodu, wcześniej żegnając się z Rikerem i czekają, aż odjedzie. Gdy znika za rogiem, blondyn idzie do czekającego już na niego kumpla. Znikają na chwilę, wyprowadzają motor z garażu i żegnają się. Ross podchodzi do Jane.

-Kiedy zamierzasz powiedzieć reszcie, że kupiłeś motor?

-Kiedyś trzeba będzie. Wsiadaj.

Dziewczyna uśmiecha się i usadawia za Rossem. Jadą w milczeniu. Jane zamknęła oczy, pogrążając się w myślach. Jej włosy powiewają na wietrze.

Rozdział 5

~Narrator ~

Rocky przyszedł jako ostatni. Wszyscy chcieli jak najszybciej zacząć próbę, jednak przez spóźnialskiego atmosfera była trochę napięta. Nikt nie chciał rozpocząć, każdy siedział i milczał. W końcu tę ciszę przerwał Riker.

- No weźcie się w garść. Po wakacjach zaczynamy trasę, na koniec lipca mamy mieć nowe piosenki, a jak na razie nie widzę nic.
- Wyluzuj Rik, mamy jeszcze dużo czasu, zwłaszcza że Ross ma już zarysy piosenek- odpowiedział mu Rocky.
- To w takim razie pokaż co masz - powiedział najstarszy, stając obok Rossa. Blondyn wziął gitarę i zaczął grać pierwsze akordy po chwili zaczął delikatnie nucić tekst. Jego głos był pewny ale zarazem delikatny i pełny emocji. Zupełnie jak słowa które wydobywały się z jego ust. Atmosfera wyraźnie się rozluźniła. Po zaprezentowaniu wszystkich piosenek Ross wyprostował się dumnie.
- I jak? - spytał
- Jak dla mnie cudo- odpowiedziała Rydel
- Mi też się podoba - dodał Riker.
- Ja bym nieco zmienił melodię, ale sam tekst jest ok - Rocky poklepał brata po ramieniu.
- A ja nie mam zarzutów - zakończył wypowiedzi Ell
- No to jak już mamy zarys to ja będę musiał spadać, wiecie Kate - powiedział Ross - brat będę mógł pożyczyć samochód? - spytał. Rocky kiwnął głową i razem wyszli z pokoju.
- Ja idę do kuchni. Chcecie coś? - spytał Riker stojąc w drzwiach.
- Nie ja nic nie chcę. Zostanę tu chwilę - powiedział Ellington biorąc do ręki pałeczki.
- Ja też nic nie chcę- powiedziała Delly. Najstarszy zniknął w holu. Ell zaczął cicho wybijać rytm  melodii Rossa. W tym samym momencie blondynka oparła głowę na jego ramieniu.

Rozdział 4

~Narrator~
Do domu wszedł roześmiany Ross obejmując Kate.
- Widzę że obiad się udał- od progu powitał go Ell
- A gdzie Izzy?- dodała kolejne pytanie Delly
- Izz niedługo będzie poszła do domu po telefon. - odpowiedziała Kate. W tym samym momencie w drzwiach ukazała się burza rudych loczków.
- Patrzcie kto przyjechał- krzyknęła niebieskooka wychylając się z holu.

-Ryland ! - krzyknął Rocky podbiegając do brata. - Ładnie to tak wracać dzień po terminie?- spytał i lekko stuknął go w ramię.

-Samolot mi odleciał to jestem dzisiaj. Ej tak pachnie? Jestem strasznie głodny. - powiedział najmłodszy. Wszyscy wybuchnęli  śmiechem. Wszyscy wrócili  do stołu a Izzy poszła po talerz dla Rylanda. W kuchni znajome ręce delikatnie objęły jej biodra.

- Przyjdziesz do mnie wieczorem - spytała dziewczyna otwierając szafkę.

- Oczywiście, daleko nie mam - odpowiedział z uśmiechem chłopak podchodząc do lodówki i wyciągając sok. Chłopak mrugnął do niej i wyszedł z kuchni. Wyszła zaraz za nim ostrożnie niosąc talerz i szklankę. Ekipa nie usiedziała długo przy stole. Ryland ledwo skończył a Rocky zaraz nagle krzyknął

Rozdział 3

~Ross ~

Zaraz powinna przyjść. Usiadłem w salonie i czułem że zżera mnie stres. Ale muszę ją przeprosić i jej to wyjaśnić. Widziałem jak zaspana schodzi po schodach. Aż przetarłem oczy. Te nogi wychodzące z ultrakrótkich spodenek. Na jej pełnych ustach widniał rozmarzony uśmiech. Pewnie jeszcze do końca się nie obudziła. Wygląda cudownie. Jezuu zazdroszczę mu, a zarazem współczuję. Ten charakter zamknięty w takim ciele. Cholera co ja myślę? Ja mam  dziewczynę. Ross ogarnij się. To pewnie chwilowe tak długo jej nie widziałem. Tak tęskniłem, a może to wina wczorajszej imprezy?  No ale wracając do głównego powodu.

- Pewnie wiesz dlaczego tutaj jestem?- spytałem

- Może i wiem, ale chcę to usłyszeć z twoich ust... w sumie to nie jestem bez winy, ale lepiej będzie jeśli zaczniesz pierwszy.- powiedziała i usiadła obok mnie.

- Tak jestem z Kate i przepraszam że ci nie powiedziałem- w jej oczach widziałem  mieszaninę emocji, więc mówiłem dalej.- Nie chciałem ci tego mówić to było kilka dni po koncercie w Polsce. Już wcześniej coś do siebie czuliśmy, ale baliśmy się to wyrazić. Tamtej nocy, podczas rozmowy...

Rozdział 2

~Izzy~
Weszłam do domu i usiadłam koło babci. Oparłam głowę na jej ramieniu.
- Coś się stało kochanie? - spytała zatroskana
- Nie nic. Nie mogę się przytulić do mojej ukochanej babci? - odpowiedziałam uśmiechając się
- Tego ci nigdy nie zabronię, ale babcina intuicja mówi mi, że coś cię trapi.- odpowiedziała.
- Nie, ci się zdaje. Wszystko jest w porządku, chciałam się tylko przytulić.
- Na pewno? - jej świdrujące niebieskie spojrzenie zmusiło mnie do wyznania prawdy.
- Nie nic - wzięłam głęboki wdech
- Czyli jednak chodzi o chłopaka...
- Babciu ! Nie nie chodzi o nikogo!- powiedziałam i poderwałam się z kanapy.
- Jesteś tego pewna?
-Tak, a poza tym to moja prywatna sprawa.- odpowiedziałam podchodząc do schodów.
- A jednak - odpowiedziała i wzięła do ręki gazetę- Ach te nastolatki.
~ Narrator ~

Izzy usiadła na łóżku i wyciągnęła telefon i wystukała na klawiaturze zwykłe 'przyjdziesz? ' Zawiązała włosy w niedbały kok. Jej niebieskie oczy dokładnie obserwowały okolicę. Poczuła lekkie ukłucie w sercu.

Pierwszy dzień a ja już pokłóciłam się z nim.

Rozdział 1

~Narrator~

- Czy wy ją chcecie upić w pierwszy dzień jej pobytu?! - spytała Rydel i wyrwała Rossowi kieliszek oblewając Izzy wódką

- No ejj trzeba jakoś uczcić powrót Izzy. Według mnie to najlepszy pomysł - powiedział Rocky szczerząc się do siostry.

- Ja tam miałam lepszy pomysł no ale jak chcesz... -powiedziała Delly

- Ale my tutaj badamy jej tolerancję na alkohol. Wiesz podobno Polacy mają wyższą. - odpowiedział Ross

- Róbcie co chcecie, ale ja zabieram Izzy na plaże- powiedziała Rydel i złożyła ręce na piersi.
- Idę z tobą Rydel. Wolę żeby mnie nie testowali - krzyknęła rudowłosa.
- No widzicie chłopaki nie macie wyboru albo idziecie z nami albo zostajecie tu sami.
- To my dołączymy bo jeszcze muszę coś wziąć z domu - powiedział Ell
- Jak chcecie, jak coś wiecie gdzie nas znaleźć- powiedziała Izzy i z uśmiechem opuściła lokal.

Chłopcy udali się w kierunku domu chwilę po wyjściu dziewczyn. Korzystając z okazji przebrali się i ruszyli na plażę.

Prolog

Z słodkiego snu zbudził mnie świdrujący odgłos budzika. Powoli otworzyłam oczy osłaniając je przed słońcem. 29 czerwca. To już dzisiaj. Przeciągnęłam się leniwie i powoli poszłam do kuchni zrobić sobie kawę. Spojrzałam na zegarek 8.00, za 3 godziny mam samolot do Californi. Jejku tak strasznie tęskniłam za Rydel Rikerem Rockym Ellingtonem Rylandem i Rossem. Całe wakacje spędzę z nimi. Uśmiechnęłam się do siebie na wspomnienie ostatniego spotkania z R5 i zalałam aromatyczną kawę wrzątkiem. Po chwili wróciłam do wspomnień. Przez cały okres pobytu w Polsce nigdy nie miałam takich przyjaciół.  Z nimi zawsze fajnie spędzałam czas, nigdy się nie nudziłam. 8 lat temu także mieli te szalone pomysły. Tylko nieco wydorośleli i co najważniejsze zostali w Ameryce i osiągnęli spory sukces. Ehh jeszcze rok muszę tutaj wytrzymać. Jeszcze tylko matura mnie tutaj trzyma. Ciocia dla której wróciliśmy z USA kilka miesięcy temu przegrała walkę z chorobą. Ale już niedługo będę tam z nimi. To już tylko kilka godzin. Z optymistycznym uśmiechem na twarzy wróciłam do pokoju. Po raz piąty sprawdziłam wszystkie walizki. Ubrałam się w naszykowane wcześniej spodenki i koszulkę. Posprzątałam jeszcze swój pokój przed wyjazdem i z przerażeniem stwierdziłam że została mi się już tylko godzina. Odliczając 30 minutowy dojazd i odprawę, to... muszę już wyjeżdżać. Zadzwoniłam po kuzyna, bo mama jest już w pracy. Pożegnałyśmy się wieczorem. Tata pracuje za granicą, ale wie że całe te wakacje spędzę u babci, jego mamy. Chwilę później Mateusz już czekał pod moim domem. Pomógł mi wynieść walizki i sprawnie dowiózł mnie na lotnisko. Już miałam odejść samotnie w stronę terminalu, ale chłopak przytulił mnie mocno i powiedział

- Będę tęsknić siostra, uważaj na siebie.

- Ja też, mój przybrany braciszku- odpowiedziałam szybko wycierając napływającą do oka łzę. Dalej poszłam już sama. Sama przeciwko przeciwnościom losu.